وصیت نامه دست نوشته سردار شهید سهراب بذله

یک

دو

سه

متن وصیت نامه بصورت تایپی

بنام خدا و درود به پیامبر بزرگ اسلام و منجی عالم بشریت مهدی موعود(عج) و نائب برحقش خمینی بت شکن چند کلامی را به عنوان وصیت به خانواده ام و امت شهید پرور ایران در این کاغذ می نویسم که امید است شما خانواده عزیزم و امت شهید پرور جامعه عمل برای انجام این وصیت بپوشید.

اي پدر و ای مادر عزيزم گرچه مرگ من براي شما خيلي سخت است ولي چون اسلام و دين خدا در خطراست بايد تحمل كنيد و از خدا كمك بگيريد و از خدا بخواهيد كه شما را صبر عطاء كند و چون در مقابلخداوند تبارك و تعالي جان دادن چيزي نيست و همه ما از طرف خدا آمده ايم و بايد بسوي او هم بازگشتكنيم چون ما چيزي از خودمان نداريم هرچه داريم از آن خداست و نكند خداي نكرده يك وقت حرفي بزنيدكه اجرتان را ضايع كنيد .

در مجلس عزاداري من كارهاي كه روح مرا آزرده مي كند انجام ندهيد و نمي گويم گريه نكنيد بلكه هر چقدر مي توانيد گريه كنيد ولي يادتان به مظلوميت امــــام حســين ( ع ) در روز عاشورا باشد و گريه كنيد چون ما از امام حسين ( ع ) و يارانش كه عزيز تر نيستيم.

و برادرانم وصیت میکنمم که راه مرا ادامه دهید و تنها در خط انقلاب حرکت کنید که در هر خط دیگری حرکت کنید صحیح نخواهد بود

به همسرم وصيت مي كنم كه فرزاندانم را خوب تربيت كند و به آنها بگويد كه پدرتان را دشمنان اسلام كشتند تا از همين كوچكي با دشمنان اسلام احساس دشمني كنند .

و وصیت من امت شهید پرور ایران این است که گوش به فرمان امام امت باشند و هر فرمانیکه امام کرد اطاغت کنند و جبهه ها را خالی نکنند  واگر کسی تا بحال در خط انقلاب نبوده است پشیمان شود و در خط انفلاب بیاید که اگر غیر از این باشد باعث نابودی شما خواهد شد و یک وصیت هم به اهالی روستای خوش مکان دارم که امید دارم عمل کنند و این است که بسیج را خالی نکنند که این بسیج است که تمامی ابر قدرتها از اسم آن هم می ترسند و تمامی دشمنان اسلام را به زانو درآورده است.

در پایان پیروزی اسلام و مسلمین را از خداوند متعال خواهانم.

بیست و هفتم آذرماه هزارو سیصد و شصت و پنج  (سهراب بذله)